CICATRICES

Cada vez que veo mis cicatrices
pienso tú voz sabiendo la respuesta.
Aún así formulo y pregunto,
mirando las cicatrices.
Pero solo recibo eco,
el golpe seco de mi voz,
rebotado,
              repetidamente en el vacío
más absoluto del aire.
Necesito una estrella
que me lleve al universo,
a otro lugar donde,
                             no te piense,
                             no te sienta,
donde poder sacarte,
                               de mi cabeza,
                              de mi corazón.
Para curarme las heridas
que hacen sangrar mis sueños.
Aunque las cicatrices,
recordarán de por vida,
el dolor implantado en el alma.

                                  GENT. B
                                    10/6/19

Comentarios

Entradas populares de este blog

LIBRES

Me MUERO

COMENZAR